Sparen is een deugd, ook nu. Hoewel spaarders in deze tijd natuurlijk de tegenwerping krijgen – feitelijk juist – dat je door de opgelopen inflatie eigenlijk verliest als je spaart. Omdat de spaarrente ruim onder het inflatiepercentage ligt. De inflatie brandt ons spaargeld als het ware op. Inflatie is goed voor mensen met schulden, slecht voor degene die ook aan morgen en overmorgen denkt.
Wat mij betreft is sparen ook in deze tijd nog steeds een deugd, ondanks de hoge inflatie. Het is immers de basis van investeren. Om rijkdom op te bouwen zul je moeten investeren en dat begint met elke maand geld overhouden. Met spaargeld.
Er bestaat ook zoiets als verkeerde spaarzin. Hieronder een voorbeeld van een verkeerde zuinigheid die bij mij is “blijven hangen”. Ik kan niet meer precies terughalen in welk boek ik het heb gelezen, maar het verhaal ging zo ongeveer als volgt:
“Een echtpaar eind zestig had hun hele leven uiterst bescheiden geleefd en dag in dag uit heel hard gespaard. Ondanks hun bescheiden inkomen was het hen na jaren gelukt om een goed gevulde bankrekening te hebben. Op een bepaald moment vonden ze dat ze zichzelf wel ‘ns konden verwennen en zichzelf eindelijk op die luxe Caribische Cruise mochten trakteren. Die hadden ze wel verdiend. Ze boekten daarom een week op zo’n gigantisch cruiseschip om van eiland naar eiland “te hoppen”. Zo’n boot met zwembaden en glijbanen, luxe vertrekken, helikopterdek, casino, chique restaurants.
Aangezien de reis toch een formidabel prijskaartje had, besloot het echtpaar om heel slim proviand van thuis mee te nemen in hun koffers. Dan hoefden ze niet aan te schuiven bij die “over-the-top” diners, maar in plaats daarvan juist gewoon lekker gezellig met z’n tweeën hun eigen bescheiden diner nuttigen in de cabine. Het was immers duur zat.
De twee genoten enorm van de week. Van het heerlijke weer, van de gezellige sfeer op de boot en de prachtige eilanden die ze bezochten. Een topvakantie. En wat hadden ze een plezier samen als ze rond etenstijd al die drommen andere toeristen mooi aangekleed richting restaurants zagen lopen. Ze floepten terug naar hun cabine met zeezicht om heerlijk met z’n tweetjes te genieten van hun eigen toastjes met kaas, een lekker glaasje wijn en andere zelfgemaakte lekkernijen. Het was de mooiste vakantie ooit en ze genoten maximaal.
En ach ja, je doet zoiets maar een keer in je leven en met die gedachte sprong het echtpaar “over hun schaduw” en besloot voor de laatste avond toch een tafel te boeken in een van die chique restaurants. Ze trokken hun mooiste kleren aan en namen het er goed van. Volle borden met heerlijke spijzen. Geraffineerde voorgerechten, overheerlijke visgerechten. Alles was prachtig opgemaakt en werd vergezeld door de lekkerste wijnen. Vooruit, het mocht wat kosten deze avond, ze vierden hun geluk en hun leven en het was per slot van rekening de laatste avond van deze fantastische reis.
Na meerdere heerlijke toetjes vroegen ze de kelner eindelijk om de rekening. Deze keek hen niet begrijpend aan…de rekening? Hoe bedoelt u?
Ja, we hebben enorm genoten van deze verrukkelijke maaltijd en willen graag betalen antwoordde het echtpaar…
Seconden later en met een geschokt gezicht antwoordde de ober dat alles inclusief was op deze reis. Jawel…ook de maaltijden zijn inbegrepen… u heeft alles al betaald…..”
( …spaar… maar vergeet niet tussentijds te genieten )