De keerzijde van de “uitbestedingsmaatschappij” kwam deze week pijnlijk in beeld wat mij betreft. De “Napolitaanse” afvalbergen in diverse steden zoals Amsterdam en Rotterdam en de niet opgeruimde rommel van het Carnaval in Den Bosch en Maastricht. Onze vuilnismannen staakten voor een betere CAO, voor meer loon en structurele inflatiecompensatie. De ontwrichtende effecten van de hoge inflatie beginnen maatschappelijk voelbaar te worden. Zonder de stadsreiniging is het zichtbaar slechts een kwestie van twee, drie dagen om een verschrikkelijk straatbeeld te krijgen. Na de staking is alleen al in de Amsterdamse straten vier miljoen kilo afval opgeruimd. Jawel, vier miljoen kilo. Per persoon schijnen we 500 kilo afval per jaar te produceren en nog geen 60% wordt gescheiden ingeleverd.
Echt verbaasd ben ik er niet over. Elke keer weer, wanneer ik bij Breda richting Hazeldonk het land verlaat, valt me de enorme rommel op in de bocht naar de A16 richting Antwerpen. Wanneer je er ook langs komt, er ligt altijd in wisselende hoeveelheden troep. Kennelijk motiveert deze bocht om rommel uit het raam te gooien. En de reeds aanwezige hoeveelheid rommel motiveert waarschijnlijk anderen om ook snel hun auto of vrachtwagen “op te ruimen”. Troep geeft meer troep.
Ik ben door mijn ouders strak opgevoed ten aanzien van het weggooien van afval. Het kleinste snoeppapiertje stak ik van jongs af aan in mijn zak om het thuis weg te gooien. Zo hebben we ook onze kinderen opgevoed. Maar kennelijk denken heel veel ouders daar anders over. We wonen niet ver van een sportpark en op zaterdag kun je precies zien waar de “Deetjes en de Eetjes” langsfietsen. Aan de weggegooide colablikjes en vooral redbullblikjes. “Het wordt vast wel door anderen opgeruimd”…
In mijn ogen is deze houding minder onschuldig dan het lijkt, het heeft effect op onze planeet. Die miljoenen kilo’s afval kunnen we structureel verminderen, als we minder aanschaffen en weggooien. Door meer discipline en een strakkere opvoeding van onze kinderen, door beter na te denken bij maaltijdbereiding, door geen overbodige spullen te kopen, door te stoppen met gemakzuchtige retourzendingen bij onze online aankopen. Je kunt van alles roepen over klimaatverandering en de schuld geven aan Industrie en Boeren, maar hier heb je echt zelf een eigen verantwoordelijkheid en kans om er iets aan te doen. En met weinig moeite maak je verschil.
De grootste “vijand” is de gemakzucht: “iemand anders ruimt het wel voor me op”. Maakt het je niks uit? Hou dan alsjeblieft je mond over klimaatverandering. Dat scheelt in ieder geval lawaai en dat is natuurlijk ook een verbetering..