Zeker, vakantievieren én met pensioen lijkt op het eerste gezicht een vreemde combinatie. De pensioentijd is immers één lange vakantie, dus hoezo vakantie in de pensioentijd? In ons geval heeft het ermee te maken dat Madelon nog drie dagen in de week in het onderwijs werkt en daarmee aan schoolvakanties is gebonden. Daardoor ervaar ik ook nog steeds het bekende vakantiegevoel en heb deze blog maar even stil gezet. Mezelf volledig vakantie heb gegund, twee maanden lang.
In onze Westerse samenleving is de vakantie toch min of meer heilig en met name de zomervakantie. Bekend is het fenomeen dat mensen in de “grote vakantie” nadenken over de bestaande situatie en zich afvragen of ze het wel echt naar hun zin hebben en of ze niet iets anders zouden moeten doen. Wil ik wel in mijn huidige job blijven of ga ik om me heen kijken en solliciteren? Het tragere leeftempo en simpelweg meer tijd zorgt voor reflectie. En dat was bij mij niet anders.
Voor ons was deze afgelopen vakantie anders dan andere. Dat kwam vooral door vrij veel groepsactiviteiten, zoals een vakantie met vrienden op het mooie Kanaaleiland Guernsey en twee memorabele meerdaagse bruiloften in het buitenland plus een viertal aan het leger gerelateerde reünies. Vooral de bruiloften – één in Engeland en één in Oostenrijk- waren, hoewel zeer verschillend, allebei echte intensieve heerlijke feesten. Ik merkte hoe ik dit als buitengewoon plezierig heb ervaren. De mens is een groepswezen en wil deel uit maken van een fijne groep mensen en misschien wel juist in de eerste pensioenjaren. Eenmaal gestopt, heb je geen collega’s meer. Geen fijne en minder fijne collega’s en ben je meer op jezelf aangewezen. Ik heb me dat deze vakantie gerealiseerd.
Met enige zelfreflectie heb ik geconstateerd dat mijn “ego” de laatste twee jaar gekrompen is. Vond ik het eerder heel belangrijk dat ik een CEO was, nu zegt me dat eigenlijk helemaal niets meer. Ik merk dat ik steeds minder om status geef en dat ik vooral geniet van goede gesprekken, lekker eten en drinken, verblijven in mooie natuur, dansen op feesten en partijen. Zeer menselijke zaken dus, waarbij een goede gezondheid een voorwaarde is.
Mijn conclusie is dan ook dat ik consequent door ga met sporten en bewegen, reizen, doorgaans goede voeding en groepsactiviteiten. Daar is voldoende geld voor nodig, in de vorm van dividend en winst van investeringen. Ik heb me voorgenomen om een Bitcoin te reserveren voor een echt mooi feest. Wat is leuker dan een feestje van “gratis geld”? Hoe groot en waar dat feestje gaat plaatsvinden is afhankelijk van de koersstijging of misschien wel koersexplosie van de Bitcoin. Volgens de analisten gaat de Bitcoin vanaf nu zo’n beetje in een “bull-market” komen, met kans op een exponentiele stijging die tot medio 2025 gaat duren. In z’n veertien jarige bestaan heeft het “digitale goud” drie keer eerder dit beeld neergezet. Als dit waar is kan ons feestje medio 2025 plaatsvinden. Kleinschalig als de belofte niet wordt ingelost en “over the top” als dit wel het geval is. We gaan het zien. Tot die tijd ga ik door met dit blogje en verlaag de frequentie naar tweewekelijks. Wel zo makkelijk.