Obligaties en “tijd is je vriend”….

De houders van zogenaamde achtergestelde tier-1-obligaties van de ingestorte Zwitserse bank Credit Suisse zagen vorige week dat hun bezit volledig werd afgeschreven. Zomaar niets meer waard. Normaal staan aandeelhouders onderaan als de boel fout gaat, maar nu dus obligatiehouders. De Zwitserse autoriteit voor het bewaken van de financiële gang van zaken gaf opdracht de obligaties af te waarderen, omdat in haar ogen de levensvatbaarheid van Credit Suisse in gevaar was. Verwijzend naar de prospectus van die obligaties, waar de mogelijkheid van het bovenstellen van aandeelhouders kennelijk vermeld stond. Obligatiehouders geld kwijt, paniek op de beurzen, rap dalende koersen en regeringsleiders die zich genoodzaakt zagen geruststellende woorden uit te spreken. Opnieuw – na de kredietcrisis van 2008 – paniek in de financiële wereld.

De “veilige obligaties” legden het af tegen aandelen en dat vind ik verrassend. Ik heb altijd geleerd dat obligaties een veiligere belegging is dan aandelen. Een verondersteld lager rendement op obligaties, in lijn met een lager risico. Dat je, als je meer richting je pensioen gaat, aandelen moet inruilen voor obligaties. Door financiële experts wordt eigenlijk altijd aangeraden over de jaren aan risicoafbouw te doen en meer te beleggen in obligaties dan in aandelen. In zogenaamde defensieve portefeuilles zitten in verhouding meer obligaties dan aandelen. Tja, maar nu staan obligaties er juist “bleek op”. Een lager rendement met een hoger risico?

In 2022 lieten obligatiekoersen al een enorme daling zien, als gevolg van de renteverhogingen van de centrale banken. De keuze om de rente te verhogen werd ingegeven om de inflatie te beteugelen. Die inflatie is sterk opgelopen, mede als gevolg van de jarenlange politiek van “Quantitative Easing”, met de geldpersen op volle toeren. Vorig jaar waren obligaties eigenlijk al geen fijne belegging en nu kun je er misschien nog wel meer vraagtekens bij plaatsen.

Ik heb een groot deel obligaties in een pensioenvoorziening bij Brand New Day. Die polis heb ik nog niet laten uitkeren, door het lage rendement als gevolg van de gedaalde obligatiekoersen vorig jaar. Mijn verdeling is op dit moment 77% obligaties en 23% aandelen. Ik had onnadenkend, en achteraf gelukkig, de zogeheten ‘automatische risicoafbouw’ uitgezet. Brand New Day biedt die mogelijkheid. Het gedeelte aandelen heeft er nu voor gezorgd dat mijn rendement nog meevalt. Met andere woorden, het gedeelte aandelen compenseerde het obligatiedeel.

In mijn polis is een stuk afkomstig wat ooit “Zilvervloot sparen” heette. Een spaarpotje uit mijn jeugd. Niet opgemaakt zakgeld en centjes verdiend met onkruid wieden bij een kwekerij in mijn toenmalige woonplaats. Ik heb dat Zilvervlootpotje nooit gebruikt en altijd “doorbelegd”, sinds 2010 bij Brand New Day. In 1973 was mijn kapitaaltje 2000 gulden en precies dat deel is nu 22.000 euro waard! Dat is het effect van “compound interest”, van rente op rente en de tijd…

Gelukkig heb ik de polis nog niet nodig en kan rustig afwachten tot de boel zich weer herstelt. Tot de obligatiekoersen weer gaan stijgen. Mijn verwachting is dat dit “over tijd” wel weer goedkomt. Inderdaad, gewoon een kwestie van wachten. “Tijd is je vriend…”

En de disclaimer: “dit artikel is geschreven in overleg met Brand New Day. Door op links te klikken kan ik een vergoeding ontvangen ter ondersteuning van de website. Dit kost je verder niks.”

---