Aan een tachtigjarige man werd de vraag gesteld welk advies hij aan zijn jongere – twintig jarige – zelf zou geven. Hij antwoordde: “Behandel je lichaam als een huis waarin je de komende zeventig jaar zult wonen”…(Dit komt van een bijdrage op LinkedIn die ik onlangs las).
De boodschap: “ons lichaam is misschien het enige huis dat we zullen hebben en ga er daarom zo goed mogelijk mee om. Verricht noodzakelijk reparaties en investeer in een solide fundering op dagelijkse basis. Doe datgene wat het in goede staat houdt, voor de jaren ver voorbij je jeugd”. Dus zorg ervoor dat je door goede voeding, voldoende beweging, enz. in een goede conditie blijft, zodat je er simpelweg veel beter voor staat wanneer je oud bent. Dat je als tachtiger of negentiger een mooie monumentale woning hebt zogezegd.
Sinds mijn pensionering is mijn focus op een goede gezondheid toegenomen. In de fase tot pakweg midden dertig leefde ik vooral dankzij het militaire bestaan zeer gezond. In de jaren daarna volgden tientallen jaren in het bedrijfsleven, waarbij het “onderhoud aan het huis” er toch vaak bij inschoot. Het vele reizen, de uitgebreide diners, de druk, het hoge tempo…het ging toch zeker wel ten koste van “het huis”. Twee keer sporten per week was hooguit voldoende dat het dak niet ging lekken.
Een goede vriend van mij – leeftijdgenoot – vertelde dat hij een Bodyscan had laten uitvoeren. Via een Nederlands bedrijf en gedaan in het Agusta Ziekenhuis in Bochum, Duitsland. Een zeer gedegen vier uur durend onderzoek, van top tot teen: cardiologisch onderzoek, bloedonderzoek van zo’n dertig waarden, de wervelkolom, enz. In feite alles op de dikke-en dunne darm na. Na afloop krijg je een CD-rom met daarop zeer veel afbeeldingen van je binnenkant en twee gedetailleerde uitgebreide verslagen over alle organen. In zijn geval was “het huis” in goede staat.
Stof tot nadenken. Ik voel me echt zeer gezond, eigenlijk veel beter dan pakweg vijf jaar geleden. Eerlijk gezegd heb ik zelfs een beetje het “Benjamin Button-gevoel”. Dat slaat op de beroemde Amerikaanse speelfilm uit 2008 – “The Curious Case of Benjamin Button” – waarin Benjamin, gespeeld door Brad Pitt, als oud mannetje geboren wordt en vervolgens elk jaar jonger wordt. In het begin van de film is hij een bejaarde en eindigt in de film als zuigeling. Het leven in omgekeerde volgorde dus, met vermakelijke scenes. Zelf heb ik in de laatste twee jaar gemerkt dat ik sterker ben geworden, meer uithoudingsvermogen heb, mijn haargroei toeneemt, een betere huid heb, ik kortom veel gezonder ben. Denk ik. Maar is dat wel zo? Hmm, ik ook een Bodyscan?
In Nederland is het niet mogelijk een Bodyscan te laten doen. Volgens mij is het argument van de Nederlandse Gezondheidszorg dat je met zo’n scan teveel ziet van je lichaam. Ook allerlei onvolkomenheden die weinig of geen risico vormen, maar die je wel onnodig bezorgd maken. In Duitsland denken ze daar anders over, en daar kan een scan wel gewoon.
Hoe dan ook, ik heb het besluit genomen en ben twee weken geleden naar het ietwat gedateerde ziekenhuis in Bochum gegaan. Het parkeren terplekke met m’n dikke BMW in de overvolle parkeergarage, met vele niveaus en minimale manoeuvreerruimte, was “last minute” stressvol te noemen. De bloeddruktest een half uurtje later viel meteen flink tegen. Een te hoge bovendruk, bij normale onderdruk. Ik dacht “oei, dat begint lekker”…Is het structureel of door stress? Na bloedafname en allerlei hart gerelateerde testen (die gelukkig zeer goed bleken) naar de MRI scan.
Je wordt in een tunnel geschoven met drukkende apparatuur op je lichaam en een infuus voor contrasterende vloeistof. En enorm veel geluiden, zeg maar herrie. Ik heb de ogen gesloten en het ondergaan. Gelukkig werd vooraf aangegeven dat het een half uur zou duren en dat geeft rust. Ik kan me goed voorstellen dat mensen die een hekel aan beperkte ruimtes hebben dit alleen na toediening van een geruststellend middel kunnen doen.
Ik vond de artsen, het begeleidend personeel, de gehele organisatie zeer goed. En met de uiteindelijke uitslag ben ik heel blij. Alles staat er goed voor met uitzondering van de genoemde hoge bovendruk. Maar die is ook niet echt alarmerend en daar kan ik door aanpassing van voeding zeker wat aan doen. Zoals stoppen met ruim tien kopjes koffie per dag, minder zout toevoegen, minder vlees, rode in plaats van witte wijn. Dat soort zaken en dat is ook helemaal geen grote opgave.
Het is een heerlijk gevoel – zo vlak voor de kerst – dat je geen onverwachte ziekte hebt die de levenskwaliteit ernstig verlaagt. En stel dat de uitslag negatief was geweest. Dat ik een gevaarlijke levensbedreigende aandoening had. Ik ben van mening dat ik ondanks die enorme teleurstelling, ik dat toch liever zo snel mogelijk had willen weten. Des te eerder je erbij bent, des te groter de kans op herstel.
Eigenlijk is de Bodyscan vergelijkbaar met een gedegen taxatierapport van de woning. Wat is de staat van het dak? Waar zitten de scheuren? Waar moet je nu iets aan doen en wat kan nog even wachten? Hoe leuk is het te lezen dat “het huis” – al een flink aantal jaren oud – nog in een prima conditie is en op die manier z’n waarde behoudt?