Gisteren teruggekeerd van een driedaagse CWO-1 zeilopleiding bij Amorgos Zeilvakanties in Muiderzand, bij Almere. Drie zeer intensieve dagen met prachtig zeilweer op het Markermeer. Stevige wind uit het Noorden met continu zon. Snelheid, kou en warmte…
Waarom als “oudere jongere” geheel uit de “comfort zone” stappen en iets gaan doen wat je nog helemaal niet kunt en waarvoor je kunt slagen of zakken?
Een maandje geleden kwam ik maatje Theo tegen tijdens een borrel van een gemeenschappelijke vereniging. Theo vertelde dat hij zich aangemeld had voor een zeilopleiding en dat leek mij ook wel wat. Al jaren leek me dat wel wat, maar het kwam er nooit van. Denkend aan het advies van neuropsycholoog Erik Scherder – “use it or lose it” (doelend op de hersenen te blijven uitdagen) besloot ik me ook op te geven. Vooral ook door het idee van avontuur en dat ik veel enthousiaste zeilverhalen had gehoord en gelezen van mensen die de wereld zeilend verkennen. “Just do it”…..
Mijn zeilervaring was beperkt tot een fijne dag op het Veerse Meer met twee goede vrienden, waarbij ik toen geen flauw idee had wat ik eigenlijk deed. Dat zeilen niet eenvoudig is, was mij in het mooie Zeeland wel heel duidelijk.
Op dinsdagochtend kennisgemaakt met de andere deelnemers. Natuurlijk maatje Theo en onze instructeur Nynke, en Monique en Hans-Willem. De laatste twee reeds gevorderde zeilers, nu in opleiding voor het volgende niveau CWO-2. Het niveauverschil aan boord was goed merkbaar en op dag 1 was het al volstrekt duidelijk wie wat kon en niet kon. Ik was daarbij de minst ervarene en wellicht minst getalenteerde zeiler. Heerlijk duidelijk allemaal.
Tja, het was enorm veel wat je moest leren. Van het manoeuvreren op de motor in de haven, het zeilklaar maken, zeilen van diverse koersen, “man over boord”-situatie oplossen, ankeren, enz. Veel, heel veel en confronterend. Confronterend omdat je door de boot als het ware op objectieve wijze hard op je fouten wordt gewezen. En daardoor leer je. Leer je weer helemaal door in een eeuwenoud gevecht met “de elementen” je doelen te halen. Geniet je van de kracht en schoonheid van de natuur. De oefeningen vonden plaats in de Zuidwesthoek van het IJsselmeer. Rond eiland Pampus waar eeuwen geleden onze voorvaderen voor anker gingen. Aanleggen in de jachthaven van Muiden en dag twee bij “Loetje aan het Ei” in Amsterdam. Slapen, eten en mooie verhalen aan boord van ons elf meter lange jacht.
Genieten van het team. We hadden geboft met onze coach Nynke. Achtergrond HTS en Kunstacademie en in voorbereiding van een meerjaarse reis om de wereld, met haar aanstaande echtgenoot. Nynke is een voorbeeld in leidinggeven. Ze toont voorbeeldgedrag in het voordoen van de handelingen, maar ook in een zelfkritische houding. Niet bang om eigen fouten te benoemen. Daardoor schept ze een cultuur aan boord waarbij het niet erg is fouten te maken en daarmee helpt ze de leercurve van de cursisten aanzienlijk. Met het niveauverschil van de deelnemers kon ze uitstekend overweg. Iedereen werd op het eigen niveau maximaal uitgedaagd. Het gevolg was een transformatie van een groepje “los zand” tot een mooi team dat met humor en elkaar goed steunend elke dag beter werd. Op de dag van het examen was het een echt zeilteam, met een brede glimlach op de kaken. Iedereen geslaagd en voldaan naar huis. Top.
Wat heb ik ervan geleerd? Vooral dat het zo belangrijk is dat je blijft leren. Dat je juist in de latere fase van het leven gewoon dat moet gaan doen wat je eigenlijk al lang wilde of waar je nog helemaal niet aan gedacht hebt. Ik sluit niet uit dat ik met mijn “plussen en mijn minnen” ooit een oceaan zeilend zou kunnen oversteken. Dat is natuurlijk met het huidige bereikte niveau geheel onverantwoord. Maar wie weet; na oefenen, oefenen en nog eens oefenen wellicht een mooi doel. Ik heb geleerd hoe leuk het is om in een “nieuwe groep” gewoon teamlid te zijn. Mijn genietmoment is als de motor uit gaat en het schip juicht met de wind in de zeilen. Pure natuurkracht.
