Crisis. Dit woord met allerlei benoemingen ervoor komt dagelijks bij ons binnen. Klimaatcrisis, coronacrisis, Oekraïnecrisis, vluchtelingencrisis, energiecrisis, stikstofcrisis, en ongetwijfeld nog een paar. Dat werkt door, zowel bewust als onbewust. We hebben het gevoel dat we snel de verkeerde kant op zakken. Je zou er depressief van kunnen worden. En toch wil ik de andere kant op gaan, omdat een crisis bij uitstek een periode is waarin geïnnoveerd wordt en waarin vernieuwing optreedt. Met een positieve mindset en vooral wilskracht als drivers. Ik kom zelf van een “flat links achter”, heb een moeizame middelbareschoolfase doorgeworsteld. Wel het geluk gehad van twee liefhebbende en steun gevende ouders. Met moeite overgegaan naar 4 MAVO. In klas 4 van de MAVO begreep ik 1 ding. Als ik het zelf niet doe, gebeurt het niet en daarna heb ik elke dag meer en meer wilskracht ontwikkeld. Het is bergopwaarts gegaan, tot uiteindelijk vele jaren later CEO van een middelgroot bedrijf met duizend werknemers en vestigingen in zes landen. Dalen gekend en mooie toppen. Een sergeant van de Commando’s (bij uitstek mensen met wilskracht) zou zeggen: “Pijn is het begin van groei”….
Ja, ondanks het feit dat armoede in Nederland sterk toeneemt (kennelijk anderhalf miljoen huishoudens die daarmee kampen) wil ik het hebben over financiële groei. Want ook in tijden van toenemende armoede zijn er strategieën die helpen de maand beter door te komen. Daar is wilskracht voor nodig en ook kennis. Ik ben geen “Finfluencer”, heb de financiële wijsheid absoluut niet in pacht. Maar ik heb wel een aantal grote financiële fouten gemaakt en ervan geleerd. Die lessen kan ik delen, net als kennis die ik uit boeken heb gehaald en heb toegepast. Om van een goed pensioen te genieten heb je nu eenmaal meer nodig dan de AOW en moet je tijdig aan een flinke reserve werken. Hoe eerder hoe beter, zodat je kunt stoppen met werken ruim voor je AOW (als je dat wilt).
Deze reeks gaat over extra geld overhouden. Een reeks artikelen over hoe je ondanks deze “donkere luchten” er toch financieel op vooruit kunt gaan. Ondanks de neergang in de economie. Want hoe je het ook draait of keert: Nederland is nog steeds een economisch sterk land dat in de top-league meedraait. We hebben ijzersterke bedrijven als ASML en Heineken. Een Boskalis dat een dwarsliggend schip in het Suezkanaal recht legt, waardoor de logistieke stagnatie wordt opgeheven. In het recente verleden een Mammoet die de onderzeeër Kursk kon bergen. Een DSM, dat na de sluiting van de Mijnen in Zuid Limburg zichzelf opnieuw uitvond en veranderde in een wereldspeler in de Chemie, waarna het zichzelf vervolgens transformeerde in een zeer succesvol Medisch Technologisch bedrijf (gezondheid, voeding, “Bioscience”).
We hebben bedrijven met wereldimpact en hoog opgeleid vakkundig personeel. Een innovatieve cultuur. We komen er altijd wel uit, in (lang) overleg…
Zelf ben ik op een leeftijd van eind dertig begonnen met beleggen, in de jaren 90 van de vorige eeuw. Ik wilde meer doen dan alleen maar sparen en ons vermogen sneller laten groeien. Gelukkig verdiende ik flink meer na het verlaten van de Krijgsmacht en konden we iedere maand meer geld overhouden. Mijn beleggingsaanpak in die tijd was verre van consequent: veelal impulsaankopen en ook impulsverkopen. Gebaseerd op wat ik in de krant las, wat anderen deden, zonder echte strategie. Het grote nadeel van zo’n aanpak is dat je vaak iets koopt wat net populair is- lees duur- en weer verkoopt wanneer je er in teleurgesteld raakt. Met helaas een lagere koers en dan pak je verlies. Als de koersen een keer wel echt hoger stonden wilde je je winst pakken en verkocht je. De koers zou immers zo weer kunnen dalen. De verkooporder invoerend, onder het motto; “van winst pakken is nooit iemand armer geworden”….terwijl de koers daarna nog veel verder steeg en je die rit niet meemaakte.
Deze manier van beleggen zorgt er voor dat de verliezen net nog even groter zijn dan de winsten. Een andere aanpak die ik hanteerde was uitbesteding aan een gerenommeerde vermogensbeheerder. Helaas deed ik dat op de top van de markt en net voor het barsten van de Telecom-bubbel in het jaar 2000. Aangezien de vermogensbeheerder het totale kapitaal in korte tijd helemaal had belegd en de koersen ineens dramatisch kelderden, keek ik aan tegen een forse 25% daling en verkocht ik om erger te voorkomen. Ook niet best dus.
Min of meer toevallig had ik een maandelijkse vaste inleg in een hoog dividend aandelenfonds ingezet en jarenlang consequent voortgezet. Elke maand 1000 gulden, wat automatisch 454 euro werd na de invoering van de euro. Deze automatische aanpak leidde uiteindelijk tot een prachtig bedrag, doordat ik het een jaar of acht bleef volhouden. Het was slechts een kwestie van maand in maand uit automatisch via vaste overschrijving voor het vaste bedrag aandelen kopen. Later leerde ik dat dit de “Dollar Cost Averaging (DCA)”- methode heet en bekend staat als een risico verkleinende strategie. Je koopt automatisch meer stukken bij een lagere koers en minder bij een hogere koers. Door dit een lange tijd vol te houden kun je een mindere tijd van de economie prima overleven en als de economie weer verbetert, pak je het voordeel van al die maanden dat je tegen de lage koersen kon kopen. En de dividenduitkering is ook nog ‘ns extra wind in de rug.
Wat ik geleerd heb?
- Deze maandelijkse inleg methode, dus niet proberen te timen, beleggen met een vaste maandelijkse inleg;
- vasthouden aan een doordachte strategie en ondanks de onvermijdelijke fluctuaties in de economie niet in paniek raken maar onverstoorbaar doorgaan met investeren;
- beleggen voor de lange termijn;
- letten op aankoopkosten, verkoopkosten en vooral kosten die de beheerder in rekening brengt.
Ik ben geïnspireerd door “Rich dad, poor dad” van Robert Kiyosaki. Hij beschrijft haarscherp het verschil tussen “assets en liabilities” (het begrip activa en passiva op de MAVO en de HAVO heb ik nooit gesnapt) en hoe je rijk kunt worden. Misschien nog wel beter vond ik het boek van Oeds-Jan Postma (“Friezer” kan het denk ik niet). Hoe je miljonair kunt worden met een middenklasse inkomen. Echt een heel duidelijk boek met een eenvoudige en bruikbare strategie. En ook de bestseller van Tony Robbins (Money, master the game) geeft bruikbare handvaten. Vooral zijn “all season” beleggingsstrategie is het overdenken waard. In toekomstige blogs kom ik op de lessen van deze financiële experts terug.
Tot slot: vorige week vrijdag las ik een mooie column in het Financiële Dagblad van Corné van Zeijl, mijn favoriete financiële commentator. “Tijd voor een roze bril”…lees het artikel..
