Echt heel veel jaren geleden, einde jaren tachtig, heb ik de advertenties van Zwitserleven – het eerste Nederlandse Pensioenbedrijf – goed meegekregen. Kees Brusse, met de mooie gerimpelde kop, vertolkte in de Tv-reclame op een ironische wijze dat heerlijke “Zwitserleven Gevoel”. Gefilmd op de mooiste tropische locaties. Het begrip is het bedrijf voorbij, want het heeft de Dikke van Dale gehaald als uitdrukking. Volgens Wikipedia duidt het begrip op alle aangename zaken in het leven en wordt door onze bevolking met name geassocieerd met vakantie. Tien jaar later vertolkten Huub Stapel en Ellen ten Damme als stel het gevoel. Ook weer op humoristische wijze en ook weer jaloersmakend. Redelijk recent werd Kris Zegers de woordvoerder. Het Zwitserleven Gevoel is bij mij wel “blijven hangen”… Ik ben mijn hele leven lang gek op vakanties en reizen, maar het idee dat de terugreis niet een dwingende datum is, dat is wel een verschil. En nu met pensioen kan het…(en langer).
Inderdaad al een jaar met pensioen. Mooie dagtochten op de fiets, terwijl anderen in de file staan.. Of naar ons tweede huisje in Noord Frankrijk. Gelegen vlakbij de nog niet door vakantieparken ontsierde kust. Gewoon heerlijk uitwaaien op een leeg strand, met mooie luchten en golven die er toe doen. Als het regent – ja het regent er vaak – lekker zitten op het overdekte, verwarmde terras van Le Touquet / Paris Plage. Nippend aan een overheerlijke Goudale; “une pression trente-trois s’il vous plait”, (lokaal top-biertje). Om je heen wordt slechts Frans gesproken. Na verloop van tijd slenter je naar de visafslag, voor heerlijke zeetong die nog goed te betalen is en die een paar uur later in de roomboter een mooie bruine kleur krijgt… Ja, voor mij het Zwitserleven gevoel…
