“Stappen zetten naar m’n nieuwe oude ik”
“De achtergrond”
Theo van Vlodrop 59 jaar. Door verkoop eigen bedrijf financieel zonder zorgen….
Ik was dus 53 jaar en 7 dagen oud toen ik “met pensioen” ging.
Na een carrière met studies, kinderen, echtscheiding(en), hoge hypotheek, toppen en dalen en de laatste 12 jaar als ondernemer met veel schuld, de mogelijkheid om zomaar te stoppen. Zelfs nog eerder dan m’n vader, die als militair met 55 met pensioen ging. Heel stoer vond ik dat. Maar vooral tevreden dat ik een keuze had om te stoppen. Wat een luxe.
Het eerste wat ik deed was op vakantie gaan met het gezin, wintersport. En drie weken later nog een keer met m’n oudste zoon. In juni naar Schotland, lekker wandelen met een goede vriend. In juli de Dolomieten in met mijn jongste zoon, aansluitend naar Zeeland met het gezin en in augustus fiets ik samen met mijn lief Janneke deel 2 van de route naar Rome. In oktober nog effe lekker naar Athene en daarna was ik moe. Doodmoe. Adrenaline op, sjonge.
Hoe was het ook alweer? Vakantie is leuk als je weet dat je ook weer moet gaan werken. Ineens realiseer ik me dat ik voor altijd vakantie heb, 53, dus da’s met een beetje geluk nog een jaar of 30.
Bij de oudejaarstrekking win ik vervolgens een pikzwarte Mini, het kon niet op. Om vervolgens twee weken knetter depressief te zijn en me af te vragen waarvoor ik nou m’n bed uit moet komen. Even alles op een rij: leuke lieve kinderen, mooie fantastische vriendin, geweldig huis, geld genoeg om geen zorgen te hebben en toch niet blij. Huh?
Weer een bedrijf starten? Opdrachten gaan doen? Vrijwilliger worden? Pffff… Een goeie vriendin raad me een coach aan. Ga eens praten, kijk eens of het klikt. Deze man heeft meer mensen zoals jij gecoacht. Geen klik dan niet doen. Het bleek een schot in de roos. Eerlijk gezegd stond ik daar niet echt open voor maar de humor, eerlijkheid en structuur zorgde ervoor dat ik er uiteindelijk voor ging.
Je zelf opnieuw uitvinden noemde coach Jos dat. Opnieuw uitvinden? Ja en nee, opnieuw erachter komen wat je ook alweer zo graag wilde gaan doen. En wat je graag wil gaan doen. Je hebt het al lang geleden uitgevonden, maar het moet weer even opgerakeld worden. En de tijd zorgt dan ook weer voor andere verlangens en wensen.
Het traject duurde een half jaar. En toen was alles knetter duidelijk.
Nee hoor. Maar het hielp me heel erg om overzicht te krijgen, mijn verleden te verwerken en een aantal stappen te zetten naar m’n nieuwe ouwe ik. Blij en tevreden te zijn over wat er bereikt is. Met alle toppen en dalen. Geef toe, als het emotioneel wordt dan is bukken soms makkelijker. Wat wilde je ook alweer? En waarom heb je dat wel of niet gedaan?
Maar ervoor weglopen wilde ik niet. Met dank ook aan mijn lief Janneke. Beetje bij beetje accepteer ik mijn wensen en dat er zaken zijn in mijn leven die nog niet of te weinig aan bod zijn gekomen. Zelf de opleiding tot coach volgen helpt me daarbij. Een mega-confrontatie. Ik word gemangeld en uitgedaagd, wat spannend als anderen je vertellen wat ze van je vinden. Vragen stellen aan anderen maar vooral aan jezelf. Ik word een fan van Socrates.
Verdieping in wat je doet: in het contact met m’n kinderen, vriendin, vrienden, kennissen, mezelf… En soms ook ff niet. Ook goed, het leven blijft leren. Ik heb nu helikopter vliegles, wat moeilijk en wat duur!! Allemaal redenen om het niet te doen. Maar wat gaaf! Leren en proberen, het is nu al een geslaagd project. Een kinderwens die uit komt.
Komend najaar ga ik met mijn jongste zoon een rondreis door Indonesië maken, hij blijkt dat heel erg leuk te vinden om dat samen met mij te doen. En ik met hem! Stiekem niet gedacht. Soms vergeet je simpele dingen te vragen, ben je bang voor de afwijzing.
Samenwonen na 13 jaar met Janneke is nog steeds niet gebeurd, maar we praten erover. Misschien wel, misschien niet. We zijn er eerlijk over. Nu gaat het goed, we wonen 3 km van elkaar af. En als we bij elkaar in één huis wonen, gaat het dan ook nog goed? Beter? Slechter?
Wat een voorrecht om een keuze te hebben, om jezelf (weer) uit te vinden. Om onbekende paden te betreden en ook bekende die je even vergeten was. Uitproberen en testen, geniet ervan!
4 gedachten over “Theo van Vlodrop: al met 53 jaar met pensioen en m’n “nieuwe oude ik gevonden”!”
Kwam dit al weer niet zo recent artikel van je tegen Theo, wat mooi dat je jezelf zo kwetsbaar opstelt. Het sluit aan op het gesprek dat we bij onze reunie hadden afgelopen september. Hoop je weer eens ergens te treffen voor een goed gesprek ;-))
Met vriendelijke groet van Birgitta Verbeek
mooie reactie Birgitta…
Ι think that what you wrote made a lot of sense.
But, what about this? suppose you aԀded a little content?
I mean, I dοn’t wisһ to tell you һow to rսn your blog, however ѕuppose you addеd somethіng that maкes people dеsire more?
I mean Theo van Vlodrop: al met 53 jaar met рensіoen en m'n "nieuwe oude ik gevonden"!
– Met Pensiⲟеn en Toen is kinda vanilla. You should look at Ⲩahoo’s home
page and watcһ how they write post titles to get people to open the links.
Υoս might try adding a video or a picture or two to get people interested about evеrything’ve
written. In my oⲣiniοn, it ѡoսld bring your pօsts a little bit mօre interesting.
Gⲟoⅾ info. Lucky me I ran аcross your blog by accident
(stumbleupon). I’ve book marked it for later!