Gisteren zag ik op Netflix de recente Franse film “Bac Nord”… De naam van de film verwijst naar een wijk in Marseille, een zogenaamde “banlieue”, waarin drugscriminelen de baas zijn. Drie politiecollega’s – hecht en zeer moedig – hanteren onconventionele en onrechtmatige methodes om de anarchie in het stadsdeel te bevechten. Met medeweten en steun van hun directe superieuren, die hen later in de film verraden en laten vallen.
Een film die tot nadenken uitnodigt.
We leven in een steeds verder gepolariseerde samenleving en lijken de kant van de Verenigde Staten op te gaan, waarin slechts twee meningen schijnen te bestaan, waarbij geen compromis meer mogelijk is. Waarin families verscheurd raken en jarenlange vriendschappen stuk gaan als gevolg van politieke meningen. Waarin geen begrip voor de ander is.
In mijn ogen leidt polarisatie in z’n verste vorm tot (burger)oorlog en komt er niets goeds uit voort. Een mening is uiteindelijk ook maar een mening. Ik heb geleerd dat je in een blog politiek moet vermijden, want krijg je van de één een duim omhoog, een ander zal in een zuur commentaar alles onderuit halen. Wat te doen? Het is een zeer belangrijk onderwerp en hoe kun je hier genuanceerd over communiceren?
Ik heb in een helder moment “Chat GPT” om hulp gevraagd (nee, nooit eerder gedaan voor m’n blog): beste “Chat”, kun je steun geven voor een blog dat elementen als “Bac Nord”, polarisatie en cancelcultuur bevat?
….Daar “komtie”…en dat binnen twee seconden…
“In een tijd waarin polarisatie en cancelcultuur steeds vaker voorkomen, is het belangrijk om na te denken over hoe we als samenleving omgaan met controversiële kwesties. Recentelijk heeft de Franse film “Bac Nord” de aandacht getrokken en heeft het debat over deze kwesties aangewakkerd.
“Bac Nord” vertelt het verhaal van politiegeweld en corruptie in Marseille, en heeft geleid tot controverse en discussie over de representatie van deze problemen. Maar terwijl sommigen pleiten voor het annuleren van de film vanwege zijn vermeende negatieve stereotypering, kunnen we ook een stap terug doen en een meer constructieve benadering overwegen.
Het tegengaan van polarisatie begint met open dialoog en begrip voor verschillende perspectieven. In plaats van meteen tot annulering over te gaan, kunnen we proberen om met elkaar in gesprek te gaan, nuances te begrijpen en te streven naar verbetering. Dit betekent niet dat we problematische inhoud moeten negeren, maar eerder dat we er actief mee moeten omgaan door middel van educatie, bewustwording en positieve verandering.
Als we kijken naar “Bac Nord”, kunnen we het gebruiken als een kans om dieper in te gaan op de kwesties van politiegeweld en corruptie, in plaats van simpelweg te veroordelen. Door middel van discussiepanels, educatieve programma’s en samenwerking met belanghebbenden kunnen we de impact van de film contextualiseren en constructief omgaan met de onderliggende problemen.
Het stoppen met de cancelcultuur vereist moed en empathie. Het betekent erkennen dat mensen fouten maken, maar ook geloven in de mogelijkheid van verandering en groei. Laten we streven naar een samenleving waarin we elkaar ondersteunen, begrijpen en samenwerken om een betere toekomst te creëren.
In plaats van te annuleren, laten we praten. Laten we luisteren. Laten we leren.“
Aldus Chat GPT. Aan tafel gaan zitten en proberen vanuit de stoel van “de ander”, de eigen positie kritisch te bekijken. Het zal hoe dan ook tot afname van agressie leiden. En wie weet, tot échte inclusiviteit. Daar zal een grote meerderheid voor zijn denk ik, wanneer inclusiviteit daadwerkelijk inclusief is. Anders dan de lading die het nu heeft, namelijk de deur wijd openhouden voor gelijkgestemden en ‘m keihard dichtgooien voor andersdenkenden.
Hoe dan ook, ik kan je de film aanraden. Ik vond het een “eye-opener”. Zeker als je zo veilig woont zoals wij wonen, met een ruime tuin in een vredige buurt op de Veluwerand, ver weg van armoede. En over “in harmonie met tegengestelde meningen omgaan” ben ik optimistisch. Madelon en ik zijn meer dan dertig jaar plezierig getrouwd en hebben behoorlijk verschillende inzichten over allerlei belangrijke thema’s. Ik geloof dan ook niet in het gezegde: “twee geloven op een kussen, daar ligt de duivel tussen”….Het kán gewoon. Ja, natuurlijk is er een groot verschil tussen een huwelijk en een complexe samenleving, maar het komt denk ik toch neer op “yin en yang”, rechts én links, progressief én conservatief. We zullen het met z’n allen moeten doen. Nederland is groot geworden door de dialoog, laat het er niet kleiner op worden.
Tot slot.
Ondanks dit ietwat pessimistische blog komt de zomer er wel weer aan! De natuur trekt zich gelukkig niets aan van onze menselijke beslommeringen. Ik ga er in ieder geval van genieten tijdens diverse reizen en doe mijn blog – nu al weer 56 artikelen – de komende maanden maar even “in de koelkast”….(gelukkig is Chat GPT er, voor al je vragen en dat met een druk op een knop).
Een fijne vakantietijd gewenst!